Ik beloof jullie nooit meer te eisen dat je Meer met Minder moet doen. Deze zin heeft geen zin, dit gezegde is een vage en onnodige energieverspilling. En die uitspraak zal ons zeker niet helpen om meer…. met minder te doen.
Minder is beter!
Het is opvallend dat de solden steeds een betere omzet genereren dan de weken ervoor, gewoon omdat de klanten dan minder betalen en meer kopen! Die logica trekken we door.
Ik stel je een ware revolutie voor,
we gaan Minder doen
met Meer.
Dat wil zeggen: maak minder fouten, veroorzaak minder schade, veroorzaak minder drama’s door meer aandacht, meer overweging, meer overleg, meer betrokkenheid, meer motivatie, meer tevredenheid en waarom niet … meer plezier in één woord …meer management.
Hoe dit aan te pakken en welke resultaten nastreven?
Sinds kort zijn de handen en de ogen van een manager niet meer beschikbaar, hij is verstard, verkrampt aan de stuurknuppel van de bedrijfsresultaten. Hoe kan je verwachten dat de manager nog signalen geeft? Een klopje op de schouder? Een vraag naar hulp? Kan hij zijn blik nog enkele seconden afwenden van de resultaten? Zal hij nog wel de kracht vinden om de stuurknuppel van de bedrijfsresultaten te lossen en de stuurknuppel van het bedrijf in hand te nemen? Niets is zeker en in bepaalde gevallen, is alles verloren want het is te laat!
Ziehier, het eerste excuus voor minder management :
Het is te laat.
Het is te laat om vorming te geven, te laat om te motiveren, te laat om te zaaien. Laat ons wachten op de crash of op een mirakel en hou het stuur krampachtig vast met het oog gericht op de resultaten. Beperken we ons tot meer doen met minder, in de hoop dat de economie terug aanzwengelt omwille van de markt en dat de planeet zichzelf geneest.
En dan ken je zeker ook het tweede excuus:
Het is te vroeg.
Natuurlijk is het te vroeg om te investeren in motivatie, de mensen zullen dat niet begrijpen want we komen uit een bjzonder pijnlijke fase van herstructurering. Met andere woorden: het is te vroeg vandaag want… het was gisteren te laat.
Om volledig te zijn was er nog een derde excuus in het verleden om minder management te doen: we hebben dat niet nodig, want de resultaten zijn goed. Het was de goeie ouwe tijd, de tijd waar de resultaten luisterden naar de managers, men moest maar meer met minder vragen. De toekomst was als een punt aan de horizon, volledig in het verlengde van de as gevormd door het verleden en het heden, een simpele rechte lijn.
Het was de tijd dat onze voorvaderen op tafel dansten.
