Een auto met vierkante wielen is economisch, aangezien hij geen handrem nodig heeft, zelfs niet op een helling. Hetzelfde geldt voor de verklikkingstrategie die meer en meer wordt toegepast in onze bedrijven: ze zorgt voor een sterk verhoogd toezicht van medewerkers. Ze verzekert dat de onbevlekte perfectie van de ondernemingen niet bevuild wordt door het verdacht gekonkel van mensen, die verondersteld worden voor hen te werken.
Laat ons logisch zijn en als voorbeeld een onderneming met 100 werknemers bekijken. Waarom zouden we de 200 toezichtcamera’s vertegenwoordigd door 100 paar ogen en de 200 microfoons vertegenwoordigd door de 100 paar beschikbare oren niet gebruiken? In elk geval zijn deze camera’s en microfoons reeds gefinancierd via salarissen en sociale bijdragen, waarom ze dan niet optimaal gebruiken? En ik wil nog niet spreken over de 200 neusgaten die altijd op de loer liggen om bedriegerij te ruiken.
Maar een vraag blijft me absoluut bezig houden: de tijd nodig om toezicht te houden en zijn collega’s te verklikken is dat beschouwd als werktijd?
Als het antwoord negatief is zijn we geconfronteerd met de paradox van de medewerker die verklikt werd omdat hij teveel tijd gebruikte om anderen te bespieden en te verklikken in plaats van productieve activiteiten te ontwikkelen. Anders gezegd, andermaal het verhaal van de bedrogen bedrieger.
Als het antwoord positief is lopen we het risico dat medewerkers meer en meer van hun tijd gebruiken om te bespieden en te verklikken.
"Het is onze missie om onze perfectie te vrijwaren door autotoezicht", zou dan de missie kunnen worden van een onderneming, welke in dit onontwarbare zwarte gat viel.
Stel U dit scenario voor!
Tijdens mijn jaarlijkse evaluatiegesprek engageer ik me om drie collega’s te verklikken en om twijfel te zaaien in twee domeinen. Ik weet als ik mijn objectief niet haal dat ik op mijn beurt zelf verklikt word. Mijn levensbelangrijke vraag wordt dan: is het belangrijker degene te verklikken die niet verklikt of om degene die verklikt niet te verklikken?
Gelukkig is de verklikker anoniem!
